Week 4

 

Zaterdag 25 juni t/m woensdag 29 juni

Rustdagen in Mazzaro.

We vullen de dagen met ontbijten, een fietstochtje naar een van de dorpjes Vada of Cecina, een boodschapje bij de Lidl of de Conad, een wandelingetje naar het strand, een hapje en een drankje, eten maken, een voetbalwedstrijdje, een aflevering van een serie kijken (na Follow the money kijken we nu naar Acquitted). De camping is zondag weer (bijna) helemaal leeg. Alle Italianen waren hier alleen voor het weekend. Voor ons staan nog Duitsers met een mooie VW camperbus en Nederlanders met een caravan. De Duitsers gaan maandag weg om over te varen naar Elba en de Nederlanders gaan dinsdag weg richting huis. Ons uitzicht wordt dus steeds ruimer. Dinsdag was er eengrote markt in Cecina; daar moesten we natuurlijk wel even naartoe! Er was nog wat sensatie toen Italiaanse maktkooplui “een Noordafrikaanse medeburger” tegen de grond werkten, omdat zij het een en ander hadden gestolen. Een stuk of 5 tassen, die later in het tumult door een andere Noordafrikaans weer werden meegenomen. Toen we terugliepen over de markt, was er een aantal politieagenten gearriveerd, die de verdachte meenamen. Ook zijn we lekker naar het strand geweest en het water was zo lekker, dat ik zelfs gezwommen heb (bewijs foto).Heleen bleef heerlijk droog op haar stoeltje. Wij gaan donderdag richting Gardameer naar camping Tiglio in Sirmione; we rijden eerst via de prachtige route binnendoor vide SR68 langs Volterra, Poggibonsi (nu weet ik waar Bert Visscher die naam vandaan heeft voor een van zijn shows) om dan voorbij Poggibonsi naar de tolweg bij Firenze te rijden. Volgens de TomTom is het ruim 360 km en doen we er ruim 5 uur over. Met tanken en stoppen onderweg dus wel 6 uur. We gaan proberen rond half 10 te gaan rijden donderdag. Woensdagavond rekenen we af; een week voor €84 incl. toeristenbelasting!, ruimen we alles op en halen we lekker een pizza op de camping.

 

Donderdag 30 juni 2016

Vertrek Mazzarro 26430 km

Aankomst Sirmione 26811 km

Gereden 381 km

 

We zijn vroeg wakker en rijden na het ontbijt om ongeveer half tien weg van de camping. Onderweg tanken we nog even in Cecina en halen we even verderop nog even vers brood. De route naar Volterra is inderdaad erg mooi (en warm). Een heel stuk rijden we langs een spoorlijn, die met man en macht en veel materieel wordt vernieuwd. Het blijkt de regionale spoorlijn te zien die naar Volterra loopt en daar doodloopt op het station. Onderweg het Toscaanse landschap bewonderd en Volterra doorgereden. Het plaatsje ligt helemaal bovenop een berg en je rijdt er via haarspelden helemaal doorheen. We hebben de 250 tredenklimmen naar het centrum maar even overgeslagen. Daarna verder richting Poggibonsi. Hierna wordt de weg breder, maar niet echt beter; het wegdek heeft wel wat onderhoud nodig, maar de vele borden met winterbanden en sneeuwkettingen verplicht verklaren veel. Onder Firenze gaan we de tolweg op en blijven die tot Sirmione volgen. Hoewel we verschillende keren van tolweg wisselen, hoeven we pas in Sirmione te betalen. Halverwege splitst deze tolweg zic h in twee wegen. Wij kiezen de Paronoramaweg, die echt doet wat je van de naam verwacht. We rijden hoog over de Apennijnen, met prachtige vergezichten en veel tunnels. De temperatuur loopt steeds verder op; we begonnen met 26 graden toen we wegreden van de camping, tot 34 graden in Firenze en op de Panoramaweg. Parkeerplaatsen zijn ook hier niet veel aanwezig en de eerste waar we wilden stoppen, was vol. De volgende was over 35 km en daar was plaats genoeg, zelfs onder de bomen! Dar aten we de (harde) broodjes die we ‘s morgens hadden gekocht. Bij Bologna richting Modena en daarvandaan richting Verona. Vanaf Modena rijd je door de Po vallei; die zijn we ook echt overgestoken! Bij Peschiera gingen we dus van de tolweg af; het hele stuk had maar €17,60 gekost! In Sirmione wist de TomTom de weg niet meer; we reden over een nieuwe weg, die er nog niet in stond. Volgens het campingboek, moest je bij een rotonde richting Sirmione/Brescia rijden en dan zouden er borden naar de camping staan. Maar op deze weg niet dus; dus terug gereden naar Peschiera en daar van de nieuwe weg afgegaan en jawel, dar was de rotonde. Daarna was het snel gevonden en er waren plaatsen vrij op de camping. Na enig zoekwerk (zon, mooie plaats en vooral schaduw) kozen we een plaats aan het meer. Ipv €19 per dag kostte deze €3 meer, maar dat hadden we er graag voor over. De hele dag waren daar een hele groep futen aan het zwemmen, ruzie maken, duiken en vooral ook herrie maken; het leken soms wel schapen! De camper stond snel, de luifel maximaal uitgedraaid en we konden in de schaduw van de bomen heerlijk zitten. Hier blijven we tot maandag, want op Facebook hadden we gelezen dat de Brenner zondag 3 juli was afgesloten wegens opruimingswerkzaamheden van gevonden bommen. Na de thee reden we nog even richting Sirmione, een prachtig schiereiland, een stukje langs het strand, maar verder via de weg. Eenmaal daar besloten we het oude fort een andere keer te bezoeken. Terug op de camping aten we de nasi uit de diepvries en keken we ’s avonds naar de voetbal. Er waren wel veel insecten hier; de volgende dagen lieten we het licht in de camper maar zoveel mogelijk uit.

 

Vrijdag 1 juli 2016

Rustdag in Sirmione.

 

De croissants zijn hier in Italië niet wat we gewend zijn. Soms volkorencroissants met bruine suiker, soms witte kadetjes in de vorm van croissants. Een volgende keer dus meer voorraad meenemen dus? ’s Middags fietsen we naar Peschiera, de kustweg de andere kant op. Ik had eerst kutweg getypt en dat had ik van Heleen wel mogen laten staan; in het fietspad waren nl. om de haverklap poortjes geplaatst, waar je met de fiets dan tussendoor moest manoeuvreren. Met twee fietstassen………… Ook een prachtig plaatsje met een aantal forten en natuurlijk leuke straatjes en winkeltjes. We zetten onze fietsen bij de haven neer (naast de overige Sparta’s en Gazelles, want Nederlanders zijn hier wel meer ja) en wandelden het stadje rond. Romeinse opgravingen waren er ook nog onder een afdak. En prachtige bloeiende struiken langs het pad naar het fort. Is het nu Bougainville of Oleander? Wat is dat water helder zeg; soms blauw, soms groen. Op de terugweg vonden we een prachtig fietspad langs het strand, wat we op de heenweg niet konden vinden en zo reden we terug naar de camping. Tenminste, dat wilden we, maar we moesten eerst nog een paar boodschappen doen in de Migross, langs de weg naar Sirmione. Omdat het zo warm was, viel dat erg tegen en kwamen we “uitgeput” op de camping terug, waar gelukkig genoeg gekoelde drank in de koelkast stond. Het was er erg warm; het windje was gaan liggen, dus de drankjes verdampten bijna voordat je ze kon opdrinken! We aten ovenfrites met een spiesje/hamburgers en sla. ’s Avonds tijdens de voetbalwedstrijd begon het ook nog te regenen; dus snel de luifel ingedraaid en de dakluiken dicht, want je weet maar nooit wat een bui hier teweegbrengt. Het regende een tijdje flink met af en toe een flits en een klap in de verte. Daarna was het weer helder en maakte ik nog wat nachtopnamen van het Gardameer.