Maandag 03-10-2016

Vertrek Krk 31750 km

Aankomst Fazana 31935 km

Gereden 185 km

De afgelopen nacht heeft het nogal hard geregend en geonweerd. Rond 5 uur sloeg de bliksem in de buurt in en ging overal de stroom eraf; alleen de straatlantaarns branden nog. Om 8 uur even met de paraplu naar de bakker voor croissants en volkoren stokbrood. Terug thee gezet en daarna het ontbijtje lekker opgegeten. Even scheren (dat was er gisteren bij ingeschoten met dat weer) en daarna gaan betalen; nog even met de baas gesproken over de steenhopen, die we overal in Kroatië en Bosnië zien liggen. Dat zijn hopen stenen, ontstaan bij het bouwrijp maken van de grond. Dit is eeuwen geleden al begonnen; de mensen deden dat met de hand, zonder hulpmiddelen, dus de stenen werden aan de rand van het land opgestapeld. Soms werden er later muurtjes van gemaakt, maar meestal werden de hopen zo gelaten. Achter onze plaats was een soort pyramide ontstaan, doordat de mensen de stenen allemaal in het midden van het land gegooid hadden, vertelde hij. Terug bij de camper nog even koffie gedronken en daarna de stroom eraf, tafel en kleed in de camper en de camper van de blokken gereden, even de vuilwatertank geloosd en daarna weg gereden. Het was weer flink gaan regenen en de hele weg naar de brug van Krk (geen foto van kunnen maken, dus die zoeken we wel op internet) en Rijeka met de ruitenwissers aan. Na Rijeka volgden een aantal tunnels en steeg de weg flink tot boven de zee. De Tom-Tom stuurde ons over de snelweg; we hadden liever de nationale weg gereden, maar met dit weer was dit wel prettig. Na een toltunnel van ruim 5 km werd het weer beter, de zon kwam erdoor; even verder zijn we van de snelweg afgegaan om via Labin, waar we nog even boodschappen hebben gedaan, verder te rijden over een, volgens de kaart, prachtige weg door mooie natuur. Het weggetje binnendoor was smal, met 14% en prachtige haarspelden! Eenmaal weer op een bredere weg hebben we een parkeerplaats gezocht om te lunchen. Later kwamen we door een gebied met een heel vruchtbaar dal met een soort kanalen voor de irrigatie. Het was dus inderdaad een prachtige weg tot Pula; onderweg ook nog een monument gespot voor Kevin uit de 2^e WO en daarna doorgereden naar Fazana. De Tom-Tom gaf aan dat de camping rechts van de weg lag; hij lag echter links! Op de camping mochten we eerst een plaats zoeken en daarna inschrijven. Veel plaatsen hadden geleden onder het seizoen en de laatste regenbui; we moesten dus echt zoeken naar een moddervrije plaats, maar die vonden wij natuurlijk wel; in de zomer zijn er ruim 1100 plaatsen; nu was niet alles in gebruik. We zijn nog even een stukje gaan lopen om te kijken of er een winkel in de buurt was. Die was er niet en de campingwinkel was maar tot 3 uur open. Terug nog een drankje in het zonnetje genomen, voordat we een diepvriesmaaltijd (Beef Sjanghai) warm maakten. Na de afwas en de koffie Voetbal Inside gekeken en het verslag gemaakt. Morgen blijven we hier nog; woensdag gaan we verder naar Vrsar, in het midden van Istrië.

Woensdag 05-10-2016

Vertrek Fazana 31935 km

Aankomst Novigrad 32006 km

Gereden 71 km

Het was koud deze morgen en half bewolkt; dat hadden ze ook opgegeven. Even croissants en brood gehaald bij de kampwinkel, thee gezet, opgeruimd, koffie gezet, camping betaald en om 11 uur reden we van de camping af richting Vrsar. Het landschap van Istrië is niet spectaculair; vrij vlak en kaal, soms een stukje bos. Net voor Vrsar komen we bij het Limski kanaal, een inham in het land, zelfs op de borden wel een fjord genoemd. Hier zijn uitzichtpunten en stalletjes met drank, olijfolie en paprika’s waar de toeristen uit de vele bussen naartoe geloodst worden. We rijden weer verder en als we bij Vrsar komen, besluiten we toch maar door te rijden naar Novigrad. We komen langs Porec en rijden verder. Bij Novigrad komen we over een soort dijk door het water, met aan het eind een ophaalbrug naar de jachthaven. De camping lag aan het strand, maar had veel bomen. Met de ACSI kaart mocht je ook maar op een paar plaatsen staan; wij vonden een mooie plaats op de hoek en hadden er tussen de bomen door zelfs tv. Na de lunch en de thee zijn we via het strand naar Novigrad gelopen. Onderweg begon het nog een beetje te regenen, maar gelukkig hadden we de paraplu in de rugzak. In het centrum waren nog meer paraplu’s. Ze waren als kunstwerk opgehangen in de straten. Op de terugweg zijn we nog even langs de supermarkt gegaan voor wat boodschappen en daarna weer naar de camper. Ons plekje was helemaal uit de zon en met de wind erbij was het te koud om buiten te zitten. We hebben de oven dus binnen neergezet om de pizza te bakken; werd het gelijk wat warmer binnen. De pizza was lekker en na de koffie hebben we naar een nieuwe serie gekeken. Het is een serie die in Wales speelt en die in het Welsch gesproken is; niet echt te verstaan dus. Wel erg spannend!

Vrijdag 07-10-2016

Vertrek Novigrad 32006 km

Aankomst Annenheim 32265 km

Gereden 259 km

Ook vandaag was het weer redelijk fris en bewolkt; we besloten na de croissants en de thee op te gaan ruimen en vandaag te vertrekken naar Ljubljana. Eerst nog even boodschappen gedaan in de supermarkt vlakbij en daarna via de kustweg richting Slovenië gereden. Vanaf de kustweg hadden we af en toe prachtige uitzichten over de zee en op Triëste. Bij de grens, eerst de Kroatische grens en later de Sloveense, hoefden we alleen de passen maar voor het raam te houden en we mochten al verder. Bij de eerste de beste benzinepomp even de tank gevuld en het vignet voor Slovenië gekocht. Geen tol dus op de snelwegen, al kom je regelmatig tolpoorten tegen, maar alles onder de 3,5 ton mag daar doorrijden vanwege het vignet. Zwaardere auto’s betalen daar elke keer tol via een “prepaid” kastje, wat op de voorruit bevestigd is. Slovenië is qua natuur heel anders dan Kroatië. Veel groener en de snelwegen zijn prima! Onderweg werd het weer slechter; de temperatuur zakte tot 11 graden en het werd zwaarder bewolkt. Eenmaal bij de camping in Ljubljana, viel het daar erg tegen; de oprit was erg rommelig en we zagen ons niet met dit weer met de fiets of de bus naar het centrum gaan. We besloten door te rijden tot Annenheim aan de Ossiacher See. Op deze camping waren we in de meivakantie van 2014 ook geweest en deze camping lag prachtig op fietsafstand van Villach. We reden dus door naar de Karawankentunnel, die op de grens ligt van Slovenië en Oostenrijk. Deze tunnel is tweebaans en 7,9 km lang! Op een parkeerplaats hebben we lekker gegeten en bij de benzinepomp het vignet voor Oostenrijk gekocht. De tunnel was prima verlicht en ruim, maar 7,9 km is best lang. Aan de Oostenrijkse kant was de douane; ook hier was het ophouden van de paspoorten voldoende om door te mogen rijden. Het weer was inmiddels wat beter geworden; een graad op 15 en half bewolkt. We reden eerst naar een andere camping, want die zou dichterbij Villach liggen; dat was echter niet zo, dus zijn we naar de eerste camping terug gereden. De hefboom was open en er hing een briefje, dat je een plaatsje mocht zoeken en dan de volgende morgen moest aanmelden. We kozen een mooi plaatsje en installeerden ons. Na de thee hebben we de fietsen eraf gehaald om nog even boodschappen bij de Lidl te doen, die op 2 km van de camping lag. Terug op de camping lekker buiten gekookt; verse bami. Maar wel binnen gegeten, wat het werd snel kouder. Het was heerlijk en na de afwas was het tijd voor Nederland-Wit Rusland. Eindelijk weer eens een lichtpuntje bij het Nederlands elftal! Morgen blijven we nog hier; morgenochtend de laatste boodschappen voor onderweg inslaan en morgenmiddag op de fiets naar Villach.